موقعیت و تاریخچه
روستای کوهستانی هوره از توابع بخش سامان، در استان چهارمحال و بختیاری است، که با مختصات جغرافیایی 50 درجه و 51 دقیقه طول شرقی و 32 درجه و 35 دقیقه عرض شمالی، در 11 کیلومتری شمال غربی شهر سامان قرار دارد.
این روستا از شمال غربی بهکوه اوزون داغ محدود میشود. ارتفاع روستای هوره از سطح دریا 1900 متر است و آب و هوای آن در فصول بهار، تابستان و پاییز مطبوع و در زمستان، سرد و خشک است. رودخانة زاینده رود در شرق این روستا جریان دارد.
پیشینة تاریخی روستای هوره به 700 سال پیش مربوط میشود. به روایت منابع محلی، یکی از خوانین قشقایی به نام ولی خان این روستا را بنا نهاده است. مردم روستای هوره به زبان ترکی سخن میگویند، مسلمان و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند.
اگلوی معیشت و سکونت
جمعیت روستای هوره در سال 1385 به تعداد 2702 نفر گزارش شده است. درآمد اکثر مردم این روستا از طریق فعالیتهای زراعی، باغداری، دامداری و پرورش زنبور عسل تأمین میشود. گروهی از مردم در امور خدماتی و تولید صنایع دستی اشتغال دارند.
محصولات عمده زراعی این روستا شامل گندم، جو، یونجه، شبدر، ترهبار و بنشن میباشد. باغداری در روستای هوره با میوههایی مانند هلو، آلوچه، زردآلو، انگور و سیب، رونق خاصی دارد. گردو و بادام نیز از محصولات این روستا است.
روستای زیبای هوره در محدودة کوهستانی استقرار یافته و بافت مسکونی متراکمی دارد. خانههای روستا غالباً در یک طبقه، با دیوارههای ضخیم و در و پنجرههای کوچک بنا گردیده و سقف مسطح اکثر آنها به وسیله تیرهای چوبی و اندود کاهگل یا قیرگونی پوشیده شدهاند.
مصالح عمده به کار رفته در ساخت خانهها شامل آجر، سیمان، گچ و خاک، سنگ، تیرهای چوبی و آهن میباشد. کوچههای روستای هوره پیچ در پیچ و باریکاند. ابنیه این روستا زیبایی و سادگی خاصی دارند. از مشخصههای اصلی روستای هوره محصور بودن آن در میان باغات است.
جاذبههای گردشگری
دشتهای زیبای لاله، چمنزارهای دلنواز، باغها و تفرجگاههای دامنههای ارتفاعات از جاذبههای طبیعی این روستا هستند.
دریاچه پشت سرد زاینده رود از عمدهترین فضاهای گردشگری این روستا است. اراضی پیرامون دریاچه سد به تفرجگاههای عمومی و کانونهای صید ماهی تبدیل شدهاند.
آرامگاه امامزاده بابا پیراحمد که در 8 کیلومتری روستای هوره واقع شده مشتمل بر گنبد و دو ایوان است. داخل گنبد با آیاتی از قرآن و تصاویری از مجالس مذهبی و گل و بوته تزیین شده است. منابع محلی بنای این زیارتگاه را به دورة قاجاریه مربوط میدانند.
مردم روستای هوره در اعیاد ملی و مذهبی نوروز، فطر، قربان و مبعث حضرت رسول اکرم (ص) به جشن و شادمانی و در ایام عزاداری ائمه به ویژه در ماههای محرم و صفر به سوگواری میپردازند.
ترانههای قشقایی که به زبان ترکی خوانده میشوند، موسیقی متداول در میان مردم هوره است.
از معروفترین آلات موسیقی، که در این روستا مورد استفاده قرار میگیرند، میتوان به سرنا، دهل، ساز، بالابان، کمانچه و نقاره اشاره نمود.
مردم این روستا پوشاک محلی خاصی دارند. پوشیدن لباسهای محلی در بین مردان و زنان رایج است. مردان پیراهن ساده، شلوار بختیاری، چوقا (بالاپوش)، شال کمر و گیوه میپوشند. پوشیدن کلاه بختیاری در بین سالخوردگان نشانگر موقعیت اجتماعی آنان است. این کلاه معمولاً به رنگ سیاه و از جنس نمد میباشد.
پوشاک زنان روستا نیز شامل روسری، پیراهن، تنبان (شلیته) و کفش میباشد. لچک به منزلة روسری و نوعی پوشش همیشگی زنان و دختران است. پیراهن ساده یا «چوره» با پارچههای گلدار دوخته میشود و بیشتر مورد استفاده زنان جوان روستاست.
الختر، رایجترین بازی روستای هوره، است.
آش کشک و کاکلی از مشهورترین غذاهای محلی این روستا میباشند.
مهمترین سوغات این روستا را خشکبار و فرآوردههای لبنی از قبیل کشک، دوغ، شیر، ماست و پنیر و نیز انواع محصولات باغی از قبیل گردو، بادام، آلوچه و انگور تشکیل میدهد.
صنایع دستی این روستا شامل قالی و قالیچه است.
دسترسی: روستای هوره از طریق شهرکرد، با جادهای آسفالت قابل دسترسی میباشد
سلام
وبلاگ خوبی داری
وبلاگ من درباره ی هوره است
بخونش و اگر خواستی لینکش کن
سلام من دخترهوره هستم ولی ازونجا دورم وبلاگ خوبی داری مرسی که هوره رو جهانی کردی
سلام وبلاگت خیلی عالیه من هم یه وبلاگ راجع به هوره دارم اگه تونستی یه سری بزن خوشحال میشم.
آخه عزیز دلم من که خودم چند سال ازنجا زندگی کردم، اصلا ندیدم لبای محلی مثل اینایی که فرمودین داشته باشن]ترانه قشقایی هم خداییش تا حالا اونجا حتی از افراد مسن هم نشنیدم.
ولی بازم ممنون
متشکر از وبلاگ زیباتون
سلام به همه علاقمندان به گردشگری
از کانال زاینده رود برای آشنایی با مناطق زیبای حاشیه زاینده رود دیدن نمایید.
https://t.me/beheshte_zayande_rood